Sulimski Jerzy Sławoj (1925–1980), socjolog, urbanista, docent Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Ur. 3 II w Brześciu nad Bugiem, był synem Romana, lekarza wojskowego, i Marii z Bajerów, urzędniczki.
Od r. 1930 mieszkał S. z rodzicami w Poznaniu, gdzie od r. 1937 uczęszczał do Gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego. Po wybuchu drugiej wojny światowej i włączeniu Poznania do Rzeszy przeprowadził się do Puław; pracował tam jako robotnik rolny w Państw. Inst. Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego i kontynuował naukę na tajnych kompletach. W maju 1941 przeniósł się do pow. limanowskiego i zamieszkał w Laskowej, następnie w Łososinie Górnej, gdzie w l. 1942–4 uczęszczał do dwuletniej Górskiej Szkoły Rolniczej. Po zakończeniu wojny w r. 1945 osiadł w Tomaszowie Maz. i w czerwcu 1946 zdał maturę w tamtejszym liceum ogólnokształcącym. T.r. rozpoczął studia na Wydz. Prawno-Ekonomicznym Uniw. Pozn. W r. 1947 przeniósł się na Uniw. Wrocł., gdzie studiował socjologię oraz uczęszczał na zajęcia w kierowanym przez Kazimierza Dziewońskiego Studium Planowania Przestrzennego przy Wydz. Przyrodniczym. Równocześnie od t.r. pracował dorywczo jako kreślarz we wrocławskim Biurze Regionalnym Centralnego Urzędu Planowania. Po ukończeniu w r. 1949 Studium Planowania Przestrzennego został inspektorem w Wydz. Lokalizacji Wojewódzkiej Komisji Planowania Gospodarczego. Na tym stanowisku przygotował liczne plany i ekspertyzy dotyczące zagospodarowania przestrzennego miast Dolnego Śląska. Od r. 1949 był członkiem Związku Zawodowego Pracowników Państwowych i Społecznych. W r. 1951 otrzymał na Uniw. Wrocł. stopień magistra socjologii na podstawie pracy o funkcjach miast na Dolnym Śląsku, napisanej pod kierunkiem Pawła Rybickiego.
W r. 1952 zamieszkał S. w Krakowie i podjął pracę jako starszy projektant w Biurze Planów Regionalnych; pod kierunkiem Zbigniewa Wzorka opracował plany regionalne dla m.in. Zagłębia Staropolskiego, Podhala, doliny Dunajca, górnego Sanu oraz woj. krakowskiego. Był współautorem przygotowanej w r. 1956 dla Min. Górnictwa Węglowego ekspertyzy zagospodarowania Zagłębia Krakowskiego (obecnie część Krakowskiego Okręgu Przemysłowego). Od t.r. pełnił funkcję wiceprezesa krakowskiego okręgu Tow. Urbanistów Polskich. Na początku r. 1958 przeniósł się do Miejskiej Pracowni Urbanistycznej, gdzie jako starszy projektant kierował do r. 1966 zespołem przygotowującym ogólny plan zagospodarowania przestrzennego miasta i jego strefy podmiejskiej. Współpracował z Komitetem Zagospodarowania Ziem Górskich przy Wydz. V Nauk Rolniczych, Leśnych i Weterynaryjnych PAN. Równocześnie w r. 1958 na wniosek Rybickiego został zatrudniony na pół etatu jako asystent w Katedrze Socjologii i Demografii UJ (od r. 1966 na pełnym etacie) i pod jego kierunkiem badał układ osadniczy aglomeracji miejskiej, a także prowadził w l. 1959–68 konwersatoria z demografii. W r. 1960 został członkiem Polskiego Tow. Socjologicznego. Opublikował pracę Problemy demograficzne i społeczne wsi podmiejskiej. Na przykładzie Swoszowic pod Krakowem (Kr. 1960) oraz artykuł Population and Social Changes in the Suburbs of Kraków („Polish Sociological Bulletin” 1964 nr 2). Za opracowanie wraz z zespołem ogólnego planu rozwoju przestrzennego Krakowa otrzymał Nagrodę Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych I st. (1966) oraz zespołową Nagrodę Państwową II st. (1968).
Dn. 19 V 1967 uzyskał S. stopień doktora nauk humanistycznych na podstawie napisanej pod kierunkiem Rybickiego pracy Przemiany ludnościowe i społeczne na terenach podmiejskich. Studium socjologiczne tworzenia się zespołu miejskiego, opublikowanej pt. Procesy urbanizacji w strefie podmiejskiej Krakowa. Studium socjologiczne (Wr. 1967). Dn. 1 X 1967 został adiunktem, a w r. 1968 otrzymał za swą książkę Nagrodę Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego III st. Jako adiunkt prowadził konwersatoria i seminarium z socjologii miasta oraz zajmował się organizacją badań Katedry Socjologii i Demografii (od r. 1970 Inst. Socjologii), a w Zakł. Teorii Rozwoju Społecznego UJ analizował pod kierunkiem Władysława Kwaśniewicza strukturę społeczno-zawodową Krakowa. Ogłosił prace Kształtowanie się stosunków ludnościowych i społecznych w strefie podmiejskiej Krakowa pod wpływem silnego rozwoju ośrodka miejskiego („Procesy urbanizacyjne w powojennej Polsce”, W. 1967), Sposoby życia ludności miejskiej („Górnośląskie Studia Socjol.” T. 7: 1969) oraz Społeczno-ludnościowe zagadnienia urbanizacji (Kat. 1969), Nowa Huta as a Factor promoting the Development of the Cracow Agglomeration („Polish Sociological Bulletin” 1971 nr 1), Społeczne funkcje centrum śródmiejskiego (na przykładzie Krakowa) („Biul. Inst. Urban. i Architektury” 1972 nr 31) i Socjologiczne problemy współczesnego Krakowa („Studia z zakresu socjologii, etnografii i historii ofiarowane Kazimierzowi Dobrowolskiemu”, Kr. 1972). Dn. 24 VIII 1972 przeszedł w UJ na etat naukowo-badawczy. W r. 1973 doznał paraliżu nóg, w związku z czym ograniczył działalność dydaktyczną. W tym okresie opublikował pracę Dwadzieścia pięć lat społeczeństwa Nowej Huty („Studia Socjol.” R. 15: 1975 nr 2), a wspólnie z Ewą Pietsch i Antonim Stojakiem artykuł Budowa i rozwój Huty im. Lenina oraz kształtowanie się społeczeństwa Nowej Huty (Zesz. Nauk. UJ 1976 nr 447, Prace Socjol., z. 3). Dn. 20 XII 1976 habilitował się na podstawie dotychczasowego dorobku naukowego oraz książki Kraków w procesie przemian. Współczesne przeobrażenia zbiorowości wielkomiejskiej (Kr. 1976), za którą został wyróżniony w r. 1977 Nagrodą Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki III st. Dn. 1 X 1979 otrzymał stanowisko docenta. Zmarł 15 IV 1980 w Krakowie, został pochowany 21 IV na cmentarzu Rakowickim. Był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1973), Złotą Odznaką Honorową Tow. Urbanistów Polskich (1976) oraz Złotą Odznaką «Za pracę społeczną dla miasta Krakowa».
W małżeństwie zawartym 4 IV 1952 z Ireną (ur. 1925) miał S. dzieci: Janusza (ur. 1953) i Annę (ur. 1961).
Pośmiertnie opublikowano artykuł S-ego Badania socjologiczne miasta i urbanistyka (Zesz. Nauk. UJ 1980 nr 583, Prace Socjol., z. 6).
Bibliografia polskiego piśmiennictwa demograficznego 1945–1975, Oprac. J. Górska, W. 1985; Bibliografia publikacji z zakresu badań nad strukturą społeczną w Polsce, Red. R. Frąckowski, J. Malanowski, W. 1976: Gądecka J., Pietruszka I., Procesy przemian społecznych w Polsce Ludowej. Bibliografia za lata 1965–1970, W. 1975; „Informator o zakończonych pracach nauk.” R. 14: 1977 z. 5 s. 16; Katalog rozpraw doktorskich i habilitacyjnych 1967, W.–P. 1968; Nagrody państwowe w latach 1948–1980. Informator, Oprac. J. Adamowiczowa, Wr. 1983; Prace badawcze i publikacje z zakresu socjologii w Polsce – Rok 1974/1975, Oprac. W. Kocyba-Kamińska, Wr. 1977; Socjologia w Polsce. Rok 1976, Oprac. taż, W. 1978; – Frysztacki K., Miasta metropolitarne i ich przedmieścia, Kr. 1997 s. 224; Frysztacki K., Kluzowa K., Jerzy Suliński (1925–1980) – Życie i praca, „Stud. Socjol.” R. 21: 1981 nr 4; – Skład osobowy Uniwersytetu Jagiellońskiego za l. akad. 1966/7–1972/3, Kr. 1967–73; Turnau I., I śmiesznie, i groźnie, „Forum Akad.” 2001 nr 7–8 s. 78; – Nekrologi z r. 1980: „Dzien. Pol.” nr 88, 90, 93, „Echo Krakowa” nr 90, „Tyg. Powsz.” nr 34; – Arch. Dolnośląskiego Urzędu Woj. we Wr.: Teczka osobowa S-ego, nr 12775; Arch. I Liceum Ogólnokształcącego w Tomaszowie Maz.: Arkusz ocen 1945/6, protokół egzaminu dojrzałości; Arch. UAM: sygn. 298/22/33 (teczka osobowa S-ego); Arch. UJ: sygn. WFH 29, WFH 35, WFH 36, WFH 259, WFH 260, Dział Spraw Osobowych UJ, teczka personalna S-ego, nr 2724; Arch. Uniw. Wrocł.: sygn. W–II/5200 (teczka osobowa S-ego); Arch. Zakładowe Mpol. Urzędu Woj. w Kr.: Akta Woj. Komisji Planowania Gosp.; – Informacje Krzysztofa Frysztackiego z Kr.
Diana Błońska